in

Марафон деген осындай, тәртібін оның білсеңіз…

Өзіңмен күрес өлгенше

Бұл тіркес – ультромарафоншы Марғұлан Ермағанбетұлының өмірлік ұраны. Оның айтуынша, марафонда бокс, күрестегідей қар­сыласыңмен емес, өзіңмен күре­­сесің. Қорқынышыңмен, жалқау­­лы­ғыңмен бетпе-бет келесің. Осы­лайша, ерік-жігерің шыңда­лады, физикалық-психологиялық тұрғыдан мығым боласың. Мар­ғұлан Ермағанбетұлы – Алтай мен Атыраудың арасын жүгі­­­­ріп өткен. Оның бас­тамасымен Nomad run қозғалысы ел ішін аралап жүгірген. 7 500 шақырымды өзара бөліскен марафоншылар қозғалысы Қазақ­стан рекордтар кітабына кірген. 

Қызығы, марафоншы Уинстон Грум романы желісімен таспалан­ған «Форрест Гамп» фильмін көр­геннен кейін жүгіруге асық болған. Жұмыс бабымен Мәскеуге барға­нын­да жүгіруге қатысқан. Одан ке­йін Астанада 42 шақырым мара­фонды еш дайындықсыз жүгіріп өткен. «Осыдан ағзама біраз салмақ түсті, ауыр болды» деп отыр. Әйт­кенмен, марафоншыда база бар. Өйткені ол 9 жасынан күреспен, дзюдомен айналысқан. Бала ке­зінен Ұлытауды бетке алып жүгіріп өскен өрен алыс қашықтықты бағындырарын білген. «Қазір дайындықсыз жүгіруге болмайды. Физикалық күйіңді тексеріп алғаның дұрыс. Артық салмақпен күресіп жүрген, бұрын ауырған адам болса, жүгіруді бапкермен бастағаны абзал» дейді ол. 

Үлкенді-кішілі марафонға қа­тысып, шетел аралаған соң Қазақ­станды аралап, жүгіруді мақсат еткен. Одан бұрын 4 үлкен мара­фонға қатысып, 2 триатлонға (қыс­та жүгіру, вело, шаңғы, жазда жүзу, жүгіру), 3 дуатлонға (жүгіру, вело, жүгіру) қатысқан. Ел ішін араламас бұрын 10 шақырым жүгіріп, да­йындалған. Сол үшін ультромара­фоншы «кез келген іске бел бай­ламас бұрын, дайындығыңды пы­сықтап алған дұрыс» дейді. Алға­шында «Алтай мен Атырау» арасын жалғыз жүгіріп өтемін деген ол Ақтөбе өңіріне жетіп, тоқ­таған. Себебі денсаулығы сыр беріп, ауруханаға түскен екен. 2022 жылы Алтайдан Ақтөбеге дейін жүгірген ол кейін ел ішін түгел аралау үшін жолдастарын жинаған. 7 500 шақырымды бес адам бөліп алып, әрқайсысы 1 600 шақырым жүгіріп өткен. 2023 жылы Бәйте­ректің түбінен тарқасқан олар Каспий теңізінде түйіскен. Бір айдың ішінде 18 қала мен аудан орталығын, 100-ден аса ауылды басып өткен. «Спорт адамдарды біріктіретініне сонда көзім жетті» деп отыр кейіпкеріміз. Қазақстан ішін екі рет аралап жүгіргенде түрлі жағдайға тап болыпты. Жол таппай адасып, су таппай шөлдеген кезі болған. Бірде жаңа кроссовкасы жыртылып қалған. Екібастұзға жете бергенінде желаяқ жігіттер күтіп алып, дүкенге апарып жаңа­сын сатып әперген екен. Павлодар облысына жеткенінде алдынан 74 жастағы Өмірзақ ақсақал күтіп алып, түн жарымына қарамай, ет асып, қонақ еткен. Қай жерде жүгірмесін көлікпен кетіп бара жатқан адамдар тоқтап, қолда ба­рын ұстатқан. «Осыдан‑ақ елдің спортқа көзқарасын, демеуін түсіндім» дейді ол. 

«Ауыл-аймақта, аудан орта­лықтарында қысқа қашықтыққа жүгіру марафонын өткізу керек. Кез келген азамат 5 шақырым қа­шықтыққа жүгіре алады. Бір рет жүгіріп көріңізші, әсері біразға дейін тарқамайды. Осы мәселені көтеріп, Спорт және туризм ми­нистрлігіне де сұрау салғанбыз. Мара­фонға жүгіруді облыс, қала, аудан мен ауылда қолға алса деп өтініш білдіргенмін. Иә, қазір мара­фонға жүгіру трендте. Себебі жарнамасы жер жарып тұр, оның үстіне қолжетімді спорт түрі. Ың­ғайлы аяқкиімің бар ма, жүгіре бер. Салауатты өмір салтымен дос бол­саң, өмірің өзгереді», – дейді Марғұлан Ермағанбетұлы. 

Қазір кейіпкеріміз отбасымен бірге жүгіреді. Олар демалыс күні сауда ойын-сауық орталығына барғаннан гөрі, саябақта жүгіруді таңдайды. Оның айтуынша, ересек үш баласымен қоса 5 жасар ұлы да жүгіруді қолға алған. «Әке мен анасы үлгі болса, балалары да көш­ке ілеседі. Олар жүгіруден ләззат алуды, салауатты өмір салтын ұс­та­нудың маңызын түсінеді» дейді ол. 

«Мүлдем жүгіріп көрмеген аза­мат та басқа қырынан танылуы мүм­кін. 40-50 жасынан бастап ма­рафон жүгіріп жүргендерді білеміз. Физикалық жағдайы жақсы адам кез келген қашықтыққа жүгіре алады. Ал бұрын ауырған, семіздігі бар адам, қорқынышы бар адамға бапкер керек. Жалпы, кез келген спортта бапкер болғаны жөн. Қазақстанды екі мәрте айналып жүгірдік. Еліміз алақандай жер емес, жер көлемі жөнінен әлемде 9-орында тұр. Осы қашықтықты бағындырған соң, неге басқа елде жүгірмеске деген ой келді. Мақ­са­тым – Еуропаны шығыстан батысқа қарай жүгіріп өту. Іске асыру ғана қалды. Қазір демеушім жоқ. Оның үстіне уақыт жетпеген соң кейінге қалды. Дайындық ақы­рындап жүріп жатыр. Келер жылы жоспарым іске асады деп ойлай­мын», – дейді кейіпкеріміз. 

Жүгіріп жүріп тынығады

Марафон бастаушыға бапкер керегіне көз жеткіздік. Осы тура­сында бірнеше бапкермен сөйлес­тік. Соның бірі – Әлімжан Балта­бек, кәсіби бапкер. Астанада арнайы клубта марафоншыларды баптайды. Жүгіру техникасын қойып, әр қатысушыға жеке бағ­дарлама жасайды. Жарысқа дайын­дап, төзімін сынап көреді. Қазір клуб қатысушылары күзде өтетін Ыстанбұл марафонына дайын­далып жатыр. Үзілісте бапкермен аз-кем сұхбаттастық. 

«Иә, дені сау кез келген адам марафонда жүгіре алады. Ал 42 шақырымды бағындыру үшін кемінде 4 не 6 ай дайындалу керек. Жүйелі түрде аптасына 4-5 рет жүгірген дұрыс. Біріншіден, алғаш рет марафонға жүгіретін адам денсаулығын тексеруден өткізсін. Жүрегінде ақау жоқ па, қан-тамы­рын тексертуі керек. Әуесқой спорт­шы болсын, кәсіби болсын жылына екі рет чекап өткені дұрыс. Денсаулығыңызда кедергі болмаса, бапкермен дайындалуға көшіңіз. Кез келген істі маманмен бірге бастасаңыз, өнімдірек болады. Бапкер оған жұмыс уақыты, күн тәртібіне қарай жоспар құрып, марафон уақыта ыңғайлап қай қашықтыққа жүгіретінін бекітеді. Бапкер нұсқауын әркез есіңізде ұстаңыз. Марафонда алғаш рет жүгіруді ойға алсаңыз, асықпай, қарқыныңызды жоғалтпаңыз. Есіңізде болсын, марафонда ұзақ қашықтықты бетке аласыз. Жолда біреудің аяғы тартылып, іші құрысып қалуы мүмкін. Қазір көбі дайындалмай-ақ 42 шақырым марафонға қатысады. Ішінен «5 сағат не 6 сағатта болсын қашық­тықты бағындырам ғой» деп ойлай­ды. Бұл – үлкен қателік», – дейді Toptugas жүгіру клубының бапкері Әлімжан Балтабек. 

Бапкердің айтуынша, дайын­дықсыз жүгірудің соңы жарақатқа әкеледі. Мәре сызығын кескен соң, аяқ тартылып, тізесі сыр береді. Бұдан кейін келесі марафонға қа­тыса алмауыңыз да мүмкін. Оның үстіне, жүрекке үлкен салмақ сала­сыз. Ағза осынша ауырлықты кө­тере алмауы мүмкін. Бапкеріңіз болмаса да, аптасына 4-5 рет қысқа қашықтыққа жүгіруден бастаңыз. Әлімжан Балтабектің айтуынша, ақырын темппен бастап, жүрек соғысы төмен адамдар сирек да­йын­далса да жетіп жатыр. 

Әлімжан Балтабектің өзі жар­тылай марафоншы, спорт сала­сында арнайы білімі бар. Алда толық марафонға қатысып, қала­уын­дағы қашықтықты бағындыр­ғысы келеді. Ол жақында, 8 шілде күні Екібастұзда өткен жартылай марафонда 5 шақырым қашық­тықта топ жарды.

«Жеңіл атлетикаға келген спорт­шылар көбінесе орта қашық­тықта жүгіреді. Одан кейін өсе келе, ересектерге ауысқанда 5 ша­қы­рым 10 шақырымға ауысады. Кейбір спортшы 800 метр 1.5 ша­қырым қашықтықта қалады. Өзім орта қашықтықтан ауысып, ұзақ қашықтыққа жүгіріп жүрмін. Көбінесе, 10 шақырым, 21 шақы­рым қашықтыққа жүгіремін. Де­нешынықтыру және спорт маман­дығын бітірдім. Балалар мен жас­өс­пірімдерді жарысқа дайын­даймын. Әуесқой спортшылар үшін жүгіру клубын құрдым. Ерлер мен әйелдер, студенттер дайын­далып жүр. Үш адам қарашада өтетін Ыстанбұл марафонына дайындықты бастады. Арнайы қойылған уақытқа жүгіріп жүр. Мотивация бар, нәтижеге жетеді деп ойлаймын», – дейді ол. 

Оның айтуынша, карантиннен соң марафонға жүгіру жарысы көп ұйымдастырылады. Осыдан 10 жыл бұрын ілу де бір өтетін. Өңір­лерде де, ауыл-аймақта да жүгіруді қолға алғандар барын айтады. Артық салмақтан арылу үшін, дисциплина қалыптастыруды қолға алғаны бар. Әлімжан бапкер 5-6 жылдың ішінде түрлі адамды кездестіргенін еске алды. «Кезінде мектепте дене­шынықтыруға қа­тыспай, мара­фонға жүгіріп, қиын қашықтықты бағындырып жат­қандар бар екен. Оның сөзінше, Астана қаласының өзінде оннан астам жүгіру клубы бар. Әр клуб­тың өзінше атмо­сфе­расы бар. ­Қа­тысушылар жұмыстан келіп, шар­шағанын ұмытып, бір сәт ты­­­ны­­ғады. Жүгіріп жүріп стрес­ін шы­ғарады. Көңіл күйін көте­реді, энергия алады. Сол үшін ма­ра­фон­ға жүгіру өмір салтына, қала бер­ді трендке айналды деп ойлай­мын», – деп сөзін аяқтады ол. 

 

Айзат Айдарқызы