Біріншісі – қазады,
Екіншісі – жазады.
Көп болса да азабы.
Екеуі де тыным таппай,
Арлы-берлі шауып жүреді,
Нәпақасын қарап жатпай,
Маңдай термен тауып жүреді.
Біреуі сыбдырға,
Біреуі дыбдырға елеңдейді.
Қанша «інді» қазса да,
Қанша «шындық» жазса да
Еңбектері еленбейді.
Өмір дейтін өткелдің,
Екінші тұсы тағы бар.
Яғни, әлеуметтік жағы бар
Бұл жағына келгенде,
«Қазатындардың» бағы бар.
«Қазатындар» ініне келіп,
Тынысын бір кең алып қалады,
Бала-шағасын көзімен көріп,
Улап-шулап демалып қалады.
Көзге оғаштау көрінеді,
Іннің іші бөлме-бөлмеге бөлінеді.
Жатын бөлме, қонақ бөлме,
Төргі бөлме, асхана боп,
Бұл жағынан «жазатындар»
Ұялады масқара боп,
Себебі әлі журналистің,
Бірінде де баспана жоқ….
Алпысбай ӘБДІЛҰЛЫ
